Wyleczenie jest niemożliwe w jaskrze pierwotnej otwartego kąta (JPOK). Jest to choroba samoistna, o złożonej i nie w pełni poznanej przyczynie – z podłożem genetycznym i nakładającymi się innymi czynnikami ryzyka. Leczenie jest dożywotnie i polega na takim zahamowaniu postępu choroby, aby pacjent zachował użyteczną ostrość wzroku do końca życia.
Brak pożądanego efektu leczenia jest spowodowany najczęściej:
- zbyt późnym rozpoznaniem choroby, której przebieg jest bezobjawowy, gdyż postęp choroby jest tym trudniejszy do zahamowania, im bardziej zaawansowane jest uszkodzenie nerwu wzrokowego,
- zaniedbaniami w podawaniu leków i w kontrolach okulistycznych,
Często wynika to z faktu, że w większości przypadków jaskra długo nie przypomina o swoim istnieniu ani pogorszeniem widzenia, ani bólami oka, które przyzwyczaja się do narastającego ciśnienia
Wyleczenie jest możliwe w jaskrze pierwotnej zamkniętego kąta (JPZK). Przyczyną choroby jest pierwotna budowa anatomiczna oka. Wykrycie czynnika powodującego mechanizm zamknięcia kąta pozwala na właściwy dobór zabiegu laserowego lub operacyjnego. Możliwość eliminacji przyczyny choroby, zarówno istniejącej jak i zagrażającej, jest ogromnym dobrem, które obecnie można zaoferować pacjentom narażonym na niebezpieczeństwo utraty widzenia w tzw. „ataku ostrej jaskry”. Nie oznacza to, jednak choroby że można usunąć skutki choroby, w wypadku jeśli wcześniej doprowadziła ona do neuropatii wzrokowej czyli uszkodzenia włókien nerwowych siatkówki.