Zaćma wrodzona, choć brzmi nieprawdopodobnie, dotyka nawet 1-6 dzieci na 10 000 urodzeń. Choć najczęściej kojarzona jest z procesem starzenia, może występować już od pierwszych dni życia. Wczesne rozpoznanie i odpowiednie leczenie dają szansę na prawidłowy rozwój wzroku u najmłodszych pacjentów.
Czy zaćma może być wrodzona?
Zaćma wrodzona to schorzenie charakteryzujące się zmętnieniem soczewki oka, które występuje już w momencie narodzin. Może dotyczyć jednego lub obojga oczu, a jej nasilenie jest różne u poszczególnych pacjentów. W niektórych przypadkach zostaje wykryta przypadkowo podczas rutynowego badania okulistycznego. Bez odpowiedniego leczenia może prowadzić do poważnych zaburzeń widzenia, w tym zeza, oczopląsu, a nawet niedowidzenia.
Jaka jest charakterystyka i objawy zaćmy wrodzonej?
U niemowląt z zaćmą wrodzoną można zaobserwować charakterystyczne zachowania i objawy. Dzieci często uciskają paluszkami oczy, wykazują brak zainteresowania pokazywanymi przedmiotami lub osobami. Szczególnie niepokojącym objawem jest występowanie białych źrenic oraz oczopląs, zwłaszcza w przypadku zaćmy jednostronnej.
Jakie są przyczyny zaćmy wrodzonej?
Przyczyny zaćmy wrodzonej są złożone i mogą wynikać z różnych czynników. Do najczęstszych należą infekcje przebyte przez matkę w czasie ciąży, takie jak toksoplazmoza, cytomegalia czy różyczka.. Istotnym czynnikiem ryzyka jest również cukrzyca u matki w okresie ciąży, która może prowadzić do różnych wad wrodzonych, w tym zaćmy.
Jakie są rodzaje zaćmy wrodzonej?
Zaćma wrodzona może przybierać różne formy, w zależności od lokalizacji i stopnia zmętnienia soczewki. Wyróżniamy:
- Zaćmę warstwową – najczęstszy typ, powodujący częściowe upośledzenie widzenia
- Zaćmę całkowitą i jądrową – wymagającą natychmiastowego leczenia operacyjnego
- Zaćmę błoniastą – powstającą w wyniku przerwania ciągłości torebki soczewki
- Zaćmę torebkową – dotyczącą przedniej lub tylnej torebki soczewki
Jak przebiega leczenie zaćmy wrodzonej?
Leczenie zaćmy wrodzonej opiera się głównie na interwencji chirurgicznej. Zabieg wykonywany jest zazwyczaj w pierwszych miesiącach życia, najczęściej między 6 tygodniem a 3 miesiącem. Operacja polega na usunięciu zmętniałej soczewki i zastąpieniu jej sztucznym implantem. Sukces terapeutyczny zależy od wielu czynników, w tym wczesnego wykrycia choroby i odpowiedniego czasu przeprowadzenia zabiegu.
Jakie są zalecenia po operacji zaćmy wrodzonej?
Po zabiegu konieczny jest zazwyczaj 2-3 dniowy pobyt w szpitalu. Istotna jest regularna kontrola okulistyczna oraz ewentualna rehabilitacja narządu wzroku. Należy pamiętać, że operacyjne usunięcie zaćmy może wiązać się z ryzykiem powikłań, takich jak jaskra wtórna. Kluczowe znaczenie ma przestrzeganie zaleceń lekarskich i systematyczna opieka specjalistyczna.