Starczowzroczność (prezbiopia) to wada wzroku, która pojawia się praktycznie u wszystkich ludzi. Na czym polega? Jak przebiega? Czy można ją leczyć, a jeśli tak – to w jaki sposób? Poniżej odpowiadamy na te i inne pytania!
Czym dokładnie jest starczowzroczność?
Zastanów się przez chwilę – czy znasz osobę, która mając około 50 lat (lub więcej) potrafiłaby bez trudu przeczytać tekst zapisany na etykiecie produktu spożywczego? Albo policzyć jakieś drobne elementy? Zapewne nikt taki nie przychodzi Ci na myśl, prawda? Nic w tym dziwnego. Starczowzroczność to wada wzroku, która dotyka prawie wszystkich ludzi. Zaczyna się zwykle między 40., a 45. rokiem życia i stopniowo wzrasta, zwykle o 0,5 dioptrii co 5 lat. W większości przypadków zatrzymuje się w wieku 65-75 lat (kiedy twardnieje soczewka), osiągając wartość ok. 3 dioptrii. Warto wspomnieć, że prezbiopia występuje z tą samą częstotliwością u krótkowidzów, dalekowidzów, a także u osób, które nie miały dotąd żadnej wady wzroku (czyli z tzw. normowzrocznością).
Przyczyny starczowzroczności
Skąd bierze się starczowzroczność? Jest to naturalny proces związany ze starzeniem się naszego organizmu. Zachodzi on na skutek stopniowego osłabienia zdolności akomodacji oka, które jest wynikiem spadku sprężystości soczewki. A czym jest ta akomodacja? Aby poprawnie widzieć przedmioty, które znajdują się od 10 cm do 6 metrów przed nami, soczewka musi nieco zmodyfikować swój kształt.
Umożliwia to zmianę zdolności skupiającej. Przykładowo, jeśli patrząc na jakiś oddalony obiekt w pewnym momencie spojrzymy na coś, co znajduje się tuż przed nami, możemy zaobserwować, jak nasze oko „łapie ostrość”. Właśnie ten proces nazywamy akomodacją. Warto wiedzieć, że długie godziny spędzane na patrzeniu w znajdujące się blisko nas ekrany (bez przerw na odpoczynek dla oczu – wystarczyłoby kilka minut patrzenia w dal!) powodują szybsze męczenie się akomodacji i mogą przyspieszać wystąpienie starczowzroczności.
Ręka zbyt krótka, by swobodnie czytać?
Starczowzroczność objawia się spadkiem ostrości wzroku w tych odległościach, do których potrzebna jest prawidłowo działająca akomodacja. Najbardziej odczuwalne jest pogorszenie widzenia z bliska. Dlatego też osoby, u których występuje starczowzroczność, mają problemy z czytaniem (potrzebują powiększać rozmiary czcionek w tekstach na komputerze i smartfonie) czy też – po prostu – oglądaniem czegokolwiek z bliska. Początkowo wystarczającym rozwiązaniem jest oddalanie obserwowanego przedmiotu na odległość ręki, jednak z czasem, gdy starczowzroczność postępuje, ręka okazuje się stanowczo zbyt krótka Dlatego też osobom z tą wadą wzroku polecano okulary korekcyjne o dodatnich wartościach dioptrii.
Jednak okazuje się, że z powodu zaburzonej akomodacji, u pacjentów ze starczowzrocznością korekcja wzroku do bliży utrudnia ostre widzenie w dal. Dlatego wymyślono okulary dwuogniskowe i progresywne. Pierwsze posiadają dwa obszary o różnych mocach optycznych – do patrzenia z bliska i w dal. Z kolei w progresywnych takich obszarów jest więcej i przechodzą one w siebie stopniowo. Analogicznie, na rynku możemy dziś znaleźć również dwuogniskowe i progresywne soczewki kontaktowe.
IntraCor leczy starczowzroczność
Jednak nie wszyscy z nas są fanami okularów i soczewek kontaktowych. O jednych i drugich trzeba pamiętać; szkła łatwo rozbić, soczewki z kolei zabrudzić. Ponadto są one rozwiązaniem zaledwie doraźnym – w końcu nie leczą wady, a jedynie tymczasowo niwelują jej efekty. Istnieje jednak sposób, dzięki któremu można skutecznie wyleczyć starczowzroczność. IntraCor to rodzaj laserowej korekcji wzroku – metody uznanej w dziedzinie leczenia wad wzroku takich jak choćby krótkowzroczność, nadwzroczność i astygmatyzm. Jest to jeden z najbezpieczniejszych i najskuteczniejszych sposobów leczenia okulistycznego.
IntraCor polega na wykonaniu laserem femtosekundowym specjalnych, kolistych nacięć w wewnętrznych warstwach rogówki, dzięki którym dochodzi do uwypuklenia tej struktury, co z kolei umożliwia przywrócenie ostrego widzenia. Zabieg trwa bardzo krótko, raptem kilkanaście minut – z czego laser pracuje na oku tylko przez około 20 sekund. Do tego jest bezbolesny (stosuje się miejscowe znieczulenie podawane w kroplach). Cała procedura odbywa się bez ingerencji w zewnętrzną warstwę rogówki i przeprowadzana jest w bardzo komfortowych dla pacjenta warunkach.
Uwolnieni od okularów – na stałe!
W dzisiejszych czasach widok osoby po 50. roku życia, która nie potrzebuje okularów do czytania jest wyjątkową rzadkością. Dzięki laserowej korekcji wzroku i metodzie IntraCor ten stan rzeczy może się zmienić. Możliwość całkowitego, szybkiego i trwałego pozbycia się prezbiopii otwiera na zupełnie nowe możliwości i zupełnie nowy komfort życia. Teraz nie trzeba już wszędzie nosić ze sobą okularów, a w przypadku, gdy ich zapomnimy – być zależnym od kogoś innego. Zapewne to właśnie dlatego popularność tej formy leczenia stale rośnie. Warto zainteresować się tym tematem – w końcu starczowzroczność, nawet jeśli nie dotyczy nas dziś, prędzej czy później pojawi się w naszym życiu…!
Bibliografia:
- Wolffsohn J.S., Davies L.N. Presbyopia: Effectiveness of correction strategies. Prog Retin Eye Res. 2019 Jan; 68: 124-143. doi: 10.1016/j.preteyeres.2018.09.004. Epub 2018 Sep 19. PMID: 30244049.
- Niżankowska M.H. Podstawy okulistyki. Wydanie II poprawione i uzupełnione. VOLUMED, Wrocław 2000.
- https://www.mp.pl/pacjent/okulistyka/wadywzroku/74695,uklad-optyczny-oka-i-zaburzenia-akomodacji-starczowzrocznosc-niedomoga-akomodacji